Voor mij is de christelijke boodschap niet langer de grondslag voor cultuur en moraal. Mijn band met de kerk is verbroken. Ik weiger mee te doen aan de verdeling van de samenleving in groepen op levensbeschouwelijke of sociaal-economische basis. Want daarbij zijn de groepen van elkaar afgeschermd en gescheiden. Ik wil kunnen kiezen naar welke school ik ga, van welke vakbond ik lid wordt, welke krant ik lees en van welk ziekenhuis ik gebruik maak. Ik geloof niet in een leven na de dood, de hemel, de hel, dat de bijbel het woord van god is. En dat heeft niets met mijn toegenomen welvaart te maken. Want die is er namelijk niet. Wel met geloof in eigen weten en kunnen. Beleving van het christelijk geloof is gebonden aan tijd en plaats. Het hoort thuis in de prehistorie. De wereld van de economie, natuurwetenschap en sociale wetenschappen zijn een betere basis om mijn leven op te bouwen. En ik ben niet de enige. In Nederland worden in snel tempo kerk en gesloten, afgebroken of verkocht. Ik heb de kerk en de kerk gemeenschap nooit als tweede huis gezien. Het was een verplichting mij door mijn ouders opgelegd. Het geweten van de religie is een collectief geweten en gaat lijnrecht in tegen kritische analyse en eigen verantwoordelijkheid. Ze werkt onderdrukkend en remmend op de individuele ontplooiing. Het geloof vraagt van mij dat ik kritiekloos geloofszaken aanneem en mag denken binnen de vastgestelde kaders. Er wordt te weinig aan waarheidsvinding gedaan. Jezus is niet de zoon van god want er is geen god. Op water lopen? Lazarus opgestaan uit de dood? In coma zal je bedoelen. Net als Jezus die bewusteloos van het kruis werd gehaald door zijn oom. De verhalen uit het nieuwe testament zijn in de Griekse taal geschreven verhalen, deels op fantasie van de verteller en deels op overlevering. De Romeinen verzonnen een eigen messias die joden aanspoorde te luisteren naar de keizer en belasting af te dragen aan Rome. God is een projectie van mensen. Waar is het gezonde verstand gebleven? Je kunt mensen wel heel veel wijs maken. Die beweging is al lang geleden ingezet en is niet terug te draaien. Ik ging op zoek naar het verhaal achter de tradities. Naar persoonlijke gevoelens van gemis en eenzaamheid.