Stilte: zeg dat het is en het is niet meer. Ze leeft teruggetrokken. In een Ivoren Toren wordt dat genoemd. Ze is een lady. Want ‘lady’ is de benaming voor ‘zij die brood kneed’. Ze heeft die zelfverzekerde houding waarmee ze haar eigendomsrecht op de aarde verkondigde altijd al gehad. Het besef dat er overal gezichten, verhalen en geschiedenissen zijn, en de groeiende overtuiging dat zij toevallig tegen de kern van het hele bestaan is aangelopen. En het was goed, maar het was ook fout. Niet uit te leggen hoe onderdrukking fout kan zijn, maar zo is het. Het is als een dubbele hartslag, de ene binnen de andere, en de binnenste had een ziekte. Of een infectie. En toen viel ze flauw. De stad was haar domein, en ze zwom erin als een vis.

Ik ben een Enterse omdat ik uit Enter kom. Het heeft niets te maken met taal want daar hebben we er al genoeg van. Het kan evenmin een kwestie van godsdienst zijn. Het komt ook niet door het bloed. Het komt niet door het ras. Het heeft alles te maken met de Regge, de zandkopjes, de beken, de voorde, de stuwen. Enter is een dorp waar veel schippers woonden. De Entergraven is een waterloop in de Voormors, het natte gebied tussen dorp en Regge, waar vroeger de grote en kleine werf lagen.