Ik probeer dat beeld van weleer in dit boek tot leven te brengen. Met een weinig kennis van de aard en de geschiedenis van de streek komen we al een heel eind. Ik moet er wel voor uit mijn luie stoel opstaan om een tocht te gaan maken door de Peel. Dank zij de Tranchotkaart (1800) van dit gebied, die onder Napoleon tot stand kwam, kunnen we ons een beeld vormen van het oorspronkelijke landschap. Mede met behulp van de kaarten uit de jaren 1934 en 1955 – die een zeer nauwkeurige beschrijving geven van een en hetzelfde traject – kunnen we vrij nauwkeurig nagaan wat er was en verdween, wat bleef en wat er bijkwam. Zo 3 wordt speuren naar sporen een aangename en leerzame bezigheid. U zult al gauw bemerken dat dit landschap veel verborgen belevingswaarde bezit. ‘Het verloren land van Rooj’ is geschreven om ons te herinneren aan wat er voorheen allemaal is geweest.